در حال حاضر یکی از امیدبخش ترین روش ها برای درمان بیماران سرطانی استفاده از درمان های ایمونوتراپی است که هدف این نوع از درمان ها تقویت پاسخ های سیستم ایمنی علیه سلول های سرطانی است. مهارکنندگان نقاط وارسی ایمنی، به عنوان زیر مجموعه ای از درمان های ایمونوتراپی، توانسته اند نتایج درخشانی درخصوص درمان مبتلایان به سرطان نشان دهند. در واقع، سلول های سیستم ایمنی به ویژه لنفوسیت های T یک تعدادی پروتئین سطح سلولی مهاری (ایمیون چک پوینت) دارند که اتصال آنها به پروتئین های همتای خود (لیگاند) در سطح سایر سلول ها موجب غیرفعال شدن لنفوسیت های T و مهار کشتن سلول های توموری توسط آنها می شود. بنابراین، اساس این نوع از درمان مهار و خنثی سازی این پروتئین های مهاری و جلوگیری از اتصال آنها به لیگاندهایشان است. یکی از جدیدترین پروتئین های مهاری شناسایی شده VISTA نام دارد که بیان افزایش یافته آن در محیط توموری اثرات مهاری قابل توجهی بر روی سیستم ایمنی و حتی ایجاد مقاومت دارویی در بیماران سرطانی دارد. یکی از لیگاندهای مهم معرفی شده برای VISTA پروتئین VSIG-3/IGSF11 نام دارد که اتصال آنها موجب مهار فعالیت لنفوسیت های T می شود. علی رغم معرفی پروتئین VSIG-3/IGSF11 به عنوان لیگاند برای VISTA، همچنان اطلاعات بسیار محدودی از آن موجود است. در مطالعه حاضر، یافته های ما نشان داد که کاهش بیان VSIG-3/IGSF11 در سلول های توموری ملانوما نه تنها موجب جلوگیری از رشد و پیشرفت سلولهای ملانوما شد، بلکه لنفوسیت های T را به فرم فعال تبدیل و آنها را آماده ایجاد پاسخ های ضد توموری کرد. بنابراین، می توان گفت که پروتئین VSIG-3/IGSF11 می تواند پتانسیل لازم برای استفاده به عنوان یک هدف درمانی خوب در بیماران ملانوما را داشته باشد. در واقع، یافته‌های این مطالعه مبنی بر اثرات مفید مهار بیان ژن VSIG-3/IGSF11 در ملانوما می تواند به توسعه روش‌های نوین درمانی، بهبود اثربخشی درمان‌های موجود و حتی کاهش مقاومت های دارویی کمک کند. (کد پژوهان 30640)