در دو دهه اخیر مشخص شده است که استروژن علاوه بر عملکرد در سیستم تولید مثل، از طریق مغز و ارگانهای محیطی دارای نقش کلیدی در تنظیم هوموستاز انرژی می باشد. در مطالعات پیش بالینی و بالینی سطوح کمبود استروژن مربوط به دوره منوپوز و یا به علت اوفورکتومی (تخمدان‌برداری)، با چاقی و اختلالات متابولیک همراه بوده اند. این مطالعه با هدف بررسی جنبه های جدید از نقش استروژن ها در تنظیم هموستاز انرژی و همچنین یافتن خلاء های تحقیقاتی در این زمینه، انجام شده است. درک عمیق تر از مسیرهای سیگنالینگ استروژن و ایزوفرم های جدیدا شناخته شده آن در تنظیم هوموستاز انرژی، می تواند پایه گذار پیدایش درمان های جدید و موثرتر برای اختلالات متابولیک مانند چاقی، سندرم متابولیک، دیابت نوع دو، کبد چرب غیر الکلی، فشار خون و حتی صرفنظر از اختلالات متابولیک، بعضی از انواع سرطان را فراهم کند. در ایمن مطالعه موارد زیر استخراج شده است: • تعیین نوع/ایزوفرم رسپتور استروژنی با بیشترین پتانسیل تاثیر در بحث هوموستاز انرژی و حفظ سلامت متابولیک در مغز (هیپوتالاموس) و ارگانهای محیطی (کبد، چربی سفید و قهوه ای، پانکراس و عضله اسکلتی) • نقش و اهمیت سیگنالینگ رسپتور استروژنی در ارتباط دو طرفه میان وضعیت سلامت متابولیک (چاقی و لاغری) و وضعیت سلامت محور HPG (نازایی) • نقش و اهمیت سیگنالینگ رسپتور استروژنی و معنی داری بالینی آن در بروز اختلاف جنس در شیوع بعضی بیماریها مانند فشار خون، اختلالات کبدی شامل کبد چرب • نقش و اهمیت سیگنالینگ رسپتور استروژنی و معنی داری بالینی آن در تنطیم سلامت متابولیک در مردان • نقش و اهمیت سیگنالینگ رسپتور استروژنی و معنی داری بالینی آن در ابتلا به اختلالات متابولیک در فرزندان مادران چاق • شناسایی و معرفی خلاء های پژوهشی و سوالات پاسخ داده نشده در زمینه نقش استروژن در تنظیم هوموستاز انرژی و سلامت متابولیک